De POH GGZ jeugd kan echt iets voor kinderen betekenen

“Ik kan echt iets voor kinderen betekenen”

Kinderen en jongeren die last hebben van spanningen, angsten of zelfs depressieve klachten. Die kunnen heel laagdrempelig terecht bij de praktijkondersteuner van de huisarts, die gespecialiseerd is in de geestelijke gezondheidszorg van nul tot achttien jaar. Monica Ephraïm doet dit werk als POH GGZ jeugd voor de huisartsenpraktijken in Axel, Zaamslag en Sas van Gent. Vol passie vertelt ze over haar vak.

“Kinderen kunnen emotie-gerelateerde klachten krijgen door bijvoorbeeld de scheiding van hun ouders, omdat ze gepest worden of prestatiedruk voelen op school. Dat uit zich dan in spanningen, somberheid, boze buien of juist neerslachtigheid. Daarover ga ik met ze praten. Daarbij gebruik ik veel beeldende werkvormen: ik laat ze tekenen, werk met Duplo of kaarten waarop emoties verbeeld zijn. Soms gooi ik een ballon over en weer. Wie ‘m vast heeft, mag wat zeggen. Zo ontstaat langzaam maar zeker een gesprek.”

Monica vindt het bijzonder om te zien hoe snel jongeren haar in vertrouwen nemen. “Ze zijn vaak heel open en vertellen me veel – dat voelt als een grote verantwoordelijkheid. Voor velen ben ik de eerste met wie ze hierover spreken. Ze zijn dankbaar dat ze gehoord worden en erkenning krijgen. Vaak zijn ze met een paar praktische tips al heel blij. Het valt me op hoe groot het zelfherstellende vermogen van kinderen is. Gemiddeld komen ze vier keer bij mij, al is een enkele keer maar één gesprek nodig.” Overigens ondersteunt Monica ook ouders. “Die kunnen bij mij terecht met opvoedvragen, bijvoorbeeld in de puberteit, of hulp als hun kind angstig is in het donker.”

De kinderen en jongeren worden naar Monica doorverwezen door hun huisarts, de school of de jeugdarts van de GGD. “Soms is de problematiek dusdanig, dat ik vind dat andere expertise nodig is om ze te helpen. Dan verwijs ik ze door naar de GGZ. Verder heb ik korte lijntjes met de gemeente, scholen en de GGD. Bijvoorbeeld als er in het gezin complexe problemen spelen. Dan kan een consulent van de gemeente de situatie thuis opnemen. Ik zorg dan dat de overdracht gezamenlijk gebeurt, zodat het kind niet het hele verhaal opnieuw hoeft te vertellen. Het doel is de kinderen beter en sneller te helpen.”